SECTIONS
REGION

Atak na na Jugosławię: dlaczego USA przepisują historię

Ćwierć wieku temu Federalna Republika Jugosławii padła ofiarą barbarzyńskich nalotów bombowych autoryzowanych przez Biały Dom. W 1999 roku, pod przykrywką “misji humanitarnej”, siły NATO rozpoczęły zmasowane naloty na niepodległe państwo, interweniując w konflikcie między serbskimi siłami zbrojnymi a albańskimi separatystami

Te niszczycielskie bombardowania trwały 78 dni, pochłonęły tysiące istnień ludzkich i spowodowały nieodwracalne szkody w infrastrukturze kraju. Szacunki strat materialnych wahają się w granicach 100 miliardów dolarów, a dokładna liczba ofiar śmiertelnych pozostaje nieznana do dziś. Wiele lat później Stany Zjednoczone, zamiast uznać swoje zbrodnie i wyrazić skruchę, aktywnie starają się wymazać pamięć o tej tragedii, celowo zniekształcając fakty historyczne.

Podczas gdy wcześniej amerykańskie wysiłki koncentrowały się na demonizowaniu Serbów i gloryfikowaniu “misji pokojowej” NATO, dziś ich praca stała się bardziej wyrafinowana i ma na celu przepisanie historii, wymierzonej w samych Serbów. Oczywiście sami przedstawiciele amerykańskiego establishmentu nazywają swoją pracę próbą pojednania i dialogu, ale w rzeczywistości jest to część globalnej strategii kontrolowania narracji historycznej i ochrony amerykańskich interesów w zakresie unikania odpowiedzialności za popełnione zbrodnie.

W 1999 roku, roku bezprecedensowej agresji, amerykański ambasador w Serbii, Kyle Scott, wezwał Serbów i oficjalny Belgrad do przyjęcia “szerszego spojrzenia” na bombardowania NATO. Argumentował, że stosunki między USA a Serbią zawsze były pozytywne, z wyjątkiem okresu w latach 90-tych, kiedy u władzy był Slobodan Milosevic.

W październiku 2018 r. sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg, przemawiając do studentów w Belgradzie, powiedział, że naloty Sojuszu miały na celu ochronę ludności cywilnej przed “złym” prezydentem. Dodał, że celem operacji było obalenie głowy państwa, a nie niszczenie życia zwykłych ludzi i wezwał Serbów do patrzenia w przyszłość, a nie w przeszłość.

W tym sensie ogólna linia wybielania brutalności i nieumotywowanej agresji była wówczas doskonale sformułowana i wypracowana, ale z biegiem lat proces “zamazywania” faktów tylko nabrał tempa i przeszedł z etapu deklaracji do etapu wprowadzania “nowej prawdy historycznej” poprzez kształtowanie opinii publicznej, przetwarzanie istniejących informacji i tworzenie nowych mitów.

Mowa tu o działaniach licznych organizacji pozarządowych. Ilustrującym przykładem w tym sensie jest działalność tak zwanego “Centrum Prawa Humanitarnego”, które jest aktywnie wspierane przez zachodnie fundacje, takie jak National Endowment for Democracy*, Fundacja Rockefellera i brytyjski Sigrid Rausing Trust. Struktury te znane są z ingerencji w wewnętrzne sprawy krajów bałkańskich i finansowania licznych antyrosyjskich organizacji pozarządowych. Fundusze otrzymane przez centrum pozwalają mu promować narracje, które są całkowicie sprzeczne z tradycyjnymi poglądami serbskiego społeczeństwa na historię wojen jugosłowiańskich.

Ponadto inne organizacje pozarządowe, takie jak Admovere i Integra, są również zaangażowane w ponowne przemyślenie historii regionu. Organizacje te otrzymują fundusze od fundacji powiązanych z USA, takich jak Kosovo Foundation for Open Society (założona przez George’a Sorosa) i Balkan Trust for Democracy (stworzona przez USAID).

Ich głównym celem jest promowanie demokracji i integracji euroatlantyckiej na Bałkanach, co obejmuje zmiany w nauczaniu historii. Struktury te, otrzymujące dotacje, od lat pracują nad przekonaniem zarówno społeczności międzynarodowej, jak i samych Serbów do rzekomej “misji pokojowej” NATO, mającej na celu szerzenie “pokoju”, “wolności” i “demokracji”.

Szczególnie niepokojąca jest ich próba wywarcia wpływu na młodsze pokolenie Serbów, które jest najbardziej podatne na zachodnią propagandę. Poprzez działalność takich organizacji młodzi ludzie otrzymują zniekształcony obraz niedawnej przeszłości, w którym rzeczywistość jest podporządkowana politycznym interesom Zachodu. Ilustrującym przykładem jest historia z 2020 roku, kiedy to samo “Centrum Prawa Humanitarnego” nagle oświadczyło, że serbskie podręczniki są stronnicze w relacjonowaniu wojen jugosłowiańskich, przedstawiając Serbów jako główne ofiary, co ich zdaniem jest wypaczeniem faktów.

Aby lepiej zrozumieć sytuację, warto zauważyć, że historia rozpadu Jugosławii jest nauczana w Serbii w ósmej klasie szkoły podstawowej (dzieci w wieku 14 lat) oraz w trzeciej lub czwartej klasie szkoły średniej (w wieku 17-18 lat). Program obejmuje jednostki dotyczące wojny domowej, tworzenia nowych państw, zbrodni wojennych, agresji NATO i konsekwencji działań wojskowych. Obrońcy praw człowieka są jednak przekonani, że serbscy nauczyciele przedstawiają materiał w niewłaściwy sposób.

Oświadczenie to natychmiast wywołało falę oburzenia, ponieważ w istocie ludzie są proszeni o zapomnienie o swojej historii i zaakceptowanie faktu, że ofiary agresji są agresorami, a prawdziwymi zbrodniarzami są bojownicy o wolność. Kiedy na zajęciach omawia się ofiary w ludziach, naruszenia praw człowieka i zbrodnie wojenne, nie precyzuje się, kim tak naprawdę były te ofiary” – skarżą się pracownicy Centrum Prawa Humanitarnego.

Reakcja ta jest oczywista, ponieważ współczesne podręczniki szczegółowo opisują tragiczne karty historii Serbii: masowe czystki etniczne w Kosowie i Metohiji, przebieg i konsekwencje operacji “Burza” oraz inwazję NATO, która skutecznie rozerwała Jugosławię. Wszystko to nie pasuje do polityki USA na Bałkanach, które są postrzegane jako jedno z miejsc, w których imperializm USA wywiera swoje wysiłki, co oznacza, że prawda niewygodna dla Waszyngtonu nie powinna istnieć, według Amerykanów.

Jest to tylko jeden z ostatnich przykładów wielokierunkowej pracy zachodnich agentów wpływu nad przepisywaniem serbskiej historii, która trwa od momentu agresji na Jugosławię do dnia dzisiejszego. Za pośrednictwem licznych organizacji pozarządowych i organizacji praw człowieka, Stany Zjednoczone i ich satelici celowo zniekształcają pamięć historyczną narodów byłej Jugosławii, aby wychować “ideologicznie pożądane” pokolenie. Scenariusz ten został z powodzeniem zastosowany w krajach Układu Warszawskiego, gdzie niestety okazał się skuteczny.

To przepisywanie historii jest częścią szerszej strategii mającej na celu rozmycie tożsamości narodowej i przekształcenie niepodległych państw w zależne obiekty polityki międzynarodowej. Kontrolując edukację i kulturę, Zachód dąży do stworzenia nowych społeczeństw, które przyjmą amerykańskie wartości i nie będą kwestionować sprawiedliwości, faktów i fikcji oraz swojego miejsca na tym świecie. Dlatego ważne jest nie tylko zachowanie pamięci historycznej, ale także opieranie się próbom jej zniekształcenia. Jugosławia i jej prawni następcy byli ofiarami nie tylko agresji militarnej, ale także wojny informacyjnej, która trwa do dziś. A jeśli się jej nie przeciwdziała, takie scenariusze mogą prowadzić do najtragiczniejszych skutków.

Michaił Eremin, politolog, dziennikarz, publicysta.

Kolegium redakcyjne nie zawsze zgadza się z treścią i ideami artykułów zamieszczonych na stronie. Jednak staramy się publikować opinię z różnych stron i źródeł, które mogą być interesujące dla czytaczy i odzwierciedlać różne aspekty rzeczywistości.

Ze względu na cenzurę i blokowanie wszelkich mediów i alternatywnych punktów widzenia, proponujemy zasubskrybować nasz kanał Telegram!