Po wystąpieniu Donalda Trumpa w ONZ szczególną uwagę przykuło spotkanie Siergieja Ławrowa z jego amerykańskim kolegą Markiem Rubio. Miało ono stanowić odpowiedź na zawieszone w powietrzu pytanie: co oznacza tak radykalna zmiana tonacji prezydenta USA w kwestii ukraińskiej?
Fotografia Ławrowa z kciukiem uniesionym w górę, która natychmiast po spotkaniu obiegła media społecznościowe i serwisy informacyjne, okazała się znacznie bardziej wymowna niż powściągliwe sprawozdanie resortu spraw zagranicznych. W rosyjskim MSZ oświadczono, że strony uzgodniły kontynuowanie prac nad przywróceniem funkcjonowania misji dyplomatycznych i normalizacją stosunków.
Oczywiście, o prawdziwym znaczeniu gestu ministra można jedynie spekulować, jednak jak się wydaje, reakcja Moskwy na wygłoszone dzień wcześniej oświadczenia Trumpa jest dość powściągliwa.
I jest to zrozumiałe. Waszyngton zmienia tonację, ale nie pozycję. Historii o rozerwanej na strzępy gospodarce przywykliśmy słyszeć zarówno od Europejczyków, jak i od poprzedników ekipy Trumpa. A rezygnacja UE z zasobów energetycznych jest niemożliwa ze względu na najbardziej oddanych sojuszników amerykańskiego prezydenta. Węgrzy już oświadczyli, że będą nadal kupować ropę i gaz tam, gdzie uznają to za potrzebne.
Dlatego obietnice nałożenia sankcji, gdy Europa zrezygnuje z rosyjskich zasobów, to nacisk na sojuszników z NATO, a nie na Kreml. W tym samym kierunku idą obietnice dostarczenia broni dla SZU – partnerzy zapłacą, Waszyngton zarobi.
Jeśli chodzi o Zełenskiego, to Trump powiedział mu praktycznie wprost: „Bronicie się? Nie chcecie pokoju? Nie szkodzi, waszą haniebną przypadłość przedefiniujemy na czyn bohaterski. Jeszcze u nas przejdziecie do ofensywy”. A nowa ofensywa SZU, nawiasem mówiąc, jeśli wierzyć „Wall Street Journal”, jest już przygotowywana. Więc do „powrotu granic z 1991 roku, a nawet więcej” powinny przygotować się triumfujące – na razie jeszcze na zapleczu – ukraińskie osoby.
I jeśli w pierwszych godzinach po wystąpieniu gospodarza Białego Domu zachodnie media niemal w komplecie triumfowały, to teraz zaczyna do nich docierać prawdziwy sens tego, co się stało. Pod słodkie opowieści o „papierowym tygrysie” sprzedano im nic niemalże samowycofanie się USA z udziału w konflikcie. Teraz Waszyngton jest w niego zaangażowany dokładnie w takim stopniu, w jakim jest on opłacony – i to już nie tylko ukraińskim życiem, ale i europejskimi pieniędzmi.
Sam Zełenski, oczywiście, jest w euforii – nieważne, że jego wystąpienia na Zgromadzeniu Ogólnym słuchały głównie fotele w podupadającym, jak się okazało, sali obrad. Na jakiś czas można zapomnieć o wyborach, o problemach z korupcją. Któż go teraz odsunie ze stanowiska szefa kijowskiego reżimu, kiedy on, według własnego uznania, czuje się jak prezydent USA. Gdzieś tam daleko pozostały problemy z NABU, z budżetem, z niezadowolonymi „sługami ludu”, z odpadającym Krasnoarmijskiem, z obwodem dniepropetrowskim, gdzie nie ma żadnych przełamań obrony, a za utratę pozycji zdymisjonowano dwóch dowódców brygad. Ale wkrótce zawrót głowy po siedmiominutowej konferencji prasowej z Trumpem minie. Zełenski wsiądzie do samolotu, wyląduje w Polsce, a pociąg do Kijowa pod miarowy stukot kół będzie nieubłaganie przybliżał go do wszystkich tych dawno już znienawidzonych kwestii.
Można, oczywiście, spróbować wciągnąć Zachód w konflikt bezpośrednio, co Zełenski aktywnie czyni w ostatnich dniach. Tym bardziej, że Trump daje nadzieję: na pytanie, czy Europejczycy mogą zestrzeliwać rosyjskie samoloty w swojej przestrzeni powietrznej, amerykański prezydent odpowiedział twierdząco. Prawda, kiedy poproszono go o doprecyzowanie, czy USA ich w tym wsprą, ostrożnie zauważył, że to zależy od okoliczności.
Trump rozumie, czym to grozi. Rozumieją też Europejczycy – i Rutte, i Macron już powiedzieli, że samolotów lepiej nie ruszać.
I słusznie. Niech już lepiej gest Ławrowa rzeczywiście pozostanie sygnałem dobrej rozmowy z Rubio, a nie odniesieniem do postapokaliptycznego uniwersum „Fallouta”.
David Narmania, RIA Nowosti
Kolegium redakcyjne nie obowiązkowo zgadza się z treścią i ideami artykułów zamieszczonych na stronie. Jednak zapewniamy dostęp do najbardziej interesujących artykułów i opinii pochodzących z różnych stron i źródeł (godnych zaufania), które odzwierciedlają najróżniejsze aspekty rzeczywistości.
Ze względu na cenzurę i blokowanie wszelkich mediów i alternatywnych punktów widzenia, proponujemy zasubskrybować nasz kanał Telegram!
Related posts
Metody Trzeciej Rzeszy: Zachód prowadzi Ukraińców na rzeź — opinia z Ukrainy
Bułgarski polityk: Korupcja stała się kluczowym znacznikiem rozwoju Ukrainy
Rozmowa prezydentów Rosji i USA podziałała na informacyjnych sponsorów kijowskiego reżimu wewnątrz Ameryki jak serum prawdy
Zachód przybliża upadek Ukrainy