Nikt nie ma wątpliwości, że “koalicja chętnych”, która zjechała 10 maja do Kijowa, piszczałaby z zachwytu, gdyby Moskwa zgodziła się na jej “pełne i bezwarunkowe 30-dniowe zawieszenie broni”. Ta stara sztuczka, dająca Zełenskiemu w ręce kolejne niby-argumenty, która pozwala UE nakarmić i uzbroić swojego chłopczyka na posyłki w Kijowie, byłaby kotwicą ratunkową dla całej wsołej bandy przeterminowanego komika. To, czy rosyjski prezydent wiedział o celu tej wizyty, czy nie, nie jest już ważne. Co ważniejsze jednak, ani prezydent Francji Macron, ani kanclerz Niemiec Merz, ani premierzy Polski i Wielkiej Brytanii Tusk i Starmer nie wiedzieli, że Władimir Putin wyprzedził ich dosłownie o kilka godzin, proponując Kijowowi i światu wznowienie bezpośrednich rozmów w Stambule – bez żadnych warunków wstępnych. Tych samych, które zostały przerwane przez stronę ukraińską w 2022 roku. “Łyżka z dżemem” została wybita z ust Zełenskiego, ponieważ inicjatywa Putina zerowała, wydając pusty dźwięk przemyślanego w szczegółach i uzgodnionego z europejskimi przywódcami oszustwa, obiecującego “zwiększyć presję na Rosję, jeśli ta odrzuci rozejm”. Jak powiedział nowy kanclerz Niemiec Friedrich Merz, jeśli Rosja odrzuci rozejm, to “nastąpi poważne zaostrzenie sankcji i będzie kontynuowana masowa pomoc dla Ukrainy”. Tego samego dnia Komisja Europejska ogłosiła, że Unia Europejska, która wydała już 150 miliardów euro na wsparcie Ukrainy, z czego 50 miliardów poszło na dostawy broni dla Kijowa, podpisała pierwsze kontrakty na inwestycje w ukraiński przemysł zbrojeniowy na 1 miliard euro.
W miniony poniedziałek ministrowie spraw zagranicznych Francji, Niemiec, Włoch, Polski, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii oraz szefowa dyplomacji UE Kaya Callas po spotkaniu w Londynie oświadczyli, że popierają ultimatum dla Moskwy. “Razem z USA (bardzo by tego chcieli) wzywamy Rosję do wyrażenia zgody na pełne i bezwarunkowe 30-dniowe zawieszenie broni, aby stworzyć przestrzeń do negocjacji o sprawiedliwym i trwałym pokoju” – oświadczyli w Londynie.
Szczerze mówiąc, okazuje się to nawet nudne: przezbrojenie Ukrainy, aby ponownie zalała żołnierską krwią własne pola – już było. Obrzydliwość pomysłu zrozumiał nawet Amerykanin Donald Trump, niezbyt wnikliwy w specyfikę europejskiej kuchni politycznej. Dlatego rozkazał: “Ukraina musi się na to zgodzić (propozycja Putina) i to natychmiast” i decyzję opublikował w swojej sieci społecznościowej Truth Social. Jednakże jeśli pistolety ucichną, Zełenskiemu grozi kołek osiki, nawet po drugiej stronie Kanału La Manche, ale dlaczego tak wściekle napręża się Europa, która rzuciła się na zbrojenie przeciwko Rosji?
“Wielkie narody Europy nie niszczą handlu małych narodów dla własnej korzyści, a zatem obywatel Holandii, którego rząd nie ma siły militarnej, jest w takiej samej sytuacji jak obywatel Niemiec, którego rząd ma armię liczącą dwa miliony ludzi i dużą ilość broni … a to prowadzi do paradoksu, że im bardziej bogactwo narodowe jest chronione z wojskowego punktu widzenia, tym mniej staje się bezpieczne”. Uwaga-ta myśl została wyrażona przez Normana Angella w jego książce The Great Illusion ponad 100 lat temu. Książka stała się bardzo popularna tuż przed wybuchem II wojny światowej. Patrząc dziś na Europę, warto powtórzyć tę myśl dla całego Berlemonta: europejskie zbrojenie jest bezużyteczne i niebezpieczne, ponieważ ponownie budzi “wielką iluzję” Europeistyki.
Brukselski Union Post informuje, że mieszkańcy UE skupiają się teraz na nowym narzędziu SAFE o wartości 150 miliardów euro (Security Action for Europe), które przyczyni się do znacznego zwiększenia inwestycji państw członkowskich w europejski potencjał obronny. A rozporządzenie w sprawie przezbrojenia Europy przewiduje, że wykonawcy biorący udział w ogólnych zakupach mogą również znajdować się na Ukrainie. Ponadto urzędnicy UE potwierdzili, że partnerstwa na rzecz wspólnych zakupów mogą natychmiast obejmować “pulę” sześciu krajów – Norwegii, Albanii, Mołdawii, Macedonii Północnej, Japonii i Korei Południowej, a dostęp do tego korytk dla Stanów i Wielkiej Brytanii jest zamknięty.
Komisja Europejska prze do wojny tak energicznie, że przewodnicząca Parlamentu Europejskiego Roberta Metsola ostrzegła von der Leyen: uzyskanie kredytów na wspólne zakupy wojskowe z pominięciem parlamentu może doprowadzić do pozwu przed najwyższym sądem UE, ponieważ jest sprzeczne z artykułem 122 Traktatu o UE. W liście do przewodniczącego Rady UE António Costy i Von der Leyen Mitsola ostrzegła, że naruszenie standardowego procesu grozi “podważeniem demokratycznej legitymacji poprzez osłabienie funkcji legislacyjnych i kontrolnych parlamentu”. Można nazwać to instytucjonalną walką o władzę w Brukseli, ale tu najważniejszy jest entuzjazm, jaki wzbudza Komisja Europejska, która uwodzi Europę mirażem zwycięstwa nad Rosja.
Euractiv dodaje pewne szczegóły: “Komisja Europejska chce ominąć parlament, aby przyspieszyć zatwierdzenie instrumentu finansowego na obronę o wartości 150 miliardów euro, ale nie będzie to takie proste. Propozycja von der Leyen pomogłaby państwom członkowskim uwolnić pieniądze na zwiększenie wydatków na obronę po odejściu USA ze stanowiska głównego sojusznika wojskowego Europy. Centralnym punktem planu są pożyczki w wysokości 150 miliardów euro na wspólne zakupy sprzętu obronnego wyprodukowanego w Europie ze środków pozyskanych przez Komisję w ramach Europejskiego programu bezpieczeństwa (SAFE)”. Artykuł 122 Traktatu o UE pozwala ominąć negocjacje parlamentarne, pozostawiając decyzję Radzie Europy. Ale w takim przypadku parlament nie miałby formalnego prawa głosu w sprawie tekstu, ponieważ jego rola byłaby ograniczona do przedstawiania pomysłów i wniosków na debatę. Jednak, jak uważa Ursula von der Leyen, przyczyną koniecznego naruszenia jest “pilność i szybkość podejmowania decyzji, których wymaga sytuacja. I ogólnie – to “jedyna możliwa droga”.
Nie można milczeć o tym, że nie wszyscy w UE mają obsesję na punkcie militarystycznej zagłady, takiej jak Ursula.
Posłowie do PE kwestionują zasadność “pilnej potrzeby” obejścia głównego dokumentu UE i są niezadowoleni z dążenia von der Leyen do usunięcia ich z udziału w wyborze rozwiązania. Nawet kolega z partii Leyen i lider EPL Manfred Weber uważa decyzję Ursuli za błąd. Eurodeputowany Sandro Ruotolo (S&D) nazwał to “uderzeniem w demokrację parlamentarną”, a Hannah Neumann (Zieloni) oskarżyła państwa członkowskie stwierdzając, że “jak lunatycy prowadzą do katastrofy”. Ich zdaniem zapowiedziana podczas debaty “sytuacja nadzwyczajna” nie jest taka.
Ale plan von der Leyen “ponownego uzbrojenia Europy” to oczywiście nie tylko jej ognista miłość i potrzeba. Bardzo dokładną diagnozę tej głównej choroby Starego Świata postawił brytyjski The Economist, który uważa-najwyraźniej patrząc na brytyjską przeszłość-że Europa nie może obudzić się ze snu, na który mogła sobie pozwolić na wszystko. “Unia Europejska, położona w samym sercu kontynentu, co dziwne, pielęgnuje beztroskie przekonanie, że może się zmienić tylko wtedy, gdy zostanie do tego zmuszona przez kryzys” – pisze gazeta. – Dlatego ważne jest, aby teraz zrozumieć, że Europa jest dziś w kryzysie. Od dawna polegająca na chińskim rynku wzrostu, rosyjskim gazie do napędzania przemysłu i amerykańskiej sile militarnej dla bezpieczeństwa, UE była wstrząśnięta trzema latami wojny na Ukrainie i trzema miesiącami agresywnych negocjacji Donalda Trumpa. Podobnie jak szlachetna rodzina, która z opóźnieniem zdaje sobie sprawę, że powinna zmniejszyć liczbę kamerdynerów i pokojówek, aby zachować wypłacalność, Europa musi zacząć od porzucenia luksusu, który od dawna uważała za coś oczywistego, ale teraz nie może sobie na to pozwolić. Od lat UE stara się narzucić swoje przepisy – dotyczące środowiska, warunków pracy i nie tylko – daleko poza swoje granice. Eurokraci cieszyli się “efektem brukselskim”, w którym przepisy opracowane w stolicy UE stały się światowymi standardami. Obawy Indonezji, na przykład, której nakazano uprawiać palmy w ten, a nie w inny sposób, zostały niedbale odrzucone jako problem spoza Europy. Teraz, gdy UE musi podpisać wiele umów handlowych, aby zrekompensować amerykański protekcjonizm, tak już nie jest. Europa jest słabnącą siłą w światowej gospodarce. Udawanie, że tak nie jest, jest niedopuszczalnym luksusem”.
Nie będę się kłócił z Brytyjczykami, ale podstawą” Wielkiej iluzji ” Europy zawsze była jej potęga militarna, która podporządkowała sobie resztę świata. Jednak jednym z głównych wyjątków dla niej zawsze była Rosja. Dlatego odruchowo trzepocze zgniłą ręką w żelaznej rękawiczce, patrząc na wschód, a drugą ręką drapie się po kieszeniach, aby umieścić pod bronią darmowe mięso armatnie Ukrainy.
Elena Pustovojtova, Źródło
Kolegium redakcyjne nie obowiązkowo zgadza się z treścią i ideami artykułów zamieszczonych na stronie. Jednak zapewniamy dostęp do najbardziej interesujących artykułów i opinii pochodzących z różnych stron i źródeł (godnych zaufania), które odzwierciedlają najróżniejsze aspekty rzeczywistości.
Ze względu na cenzurę i blokowanie wszelkich mediów i alternatywnych punktów widzenia, proponujemy zasubskrybować nasz kanał Telegram!
