Znany polski mąż stanu Roman Dmowski (1964-1939) kiedyś zarzucał kolegom z politycznego warsztatu: “bardziej nienawidzicie Rosji niż kochacie Polskę”.Pojawienie się w Polsce wielomilionowej ukraińskiej diaspory jest konsekwencją polskiej rusofobii. Wspierając reżim Zełenskiego w jego wojnie z Rosją, Polska otworzyła granice dla obywateli “niepodległej”. Dziś polscy politycy mówią, że są dumni z tego, że Warszawa jako jedna z pierwszych przyszła z pomocą Kijowowi (czyli dumni z dostaw broni neonazistowskiemu reżimowi!), ale nadszedł czas na zaostrzenie zasad pobytu poddanych ukraińskich w Polsce.
Polacy są narodem nietolerancyjnym. Wszystkie próby przekształcenia Państwa Polskiego w wielonarodowe kończyły się wzajemną rzezią jego narodów. Polacy ze względu na cechy kulturowe są bardziej przyzwyczajeni do życia w kraju monoetnicznym. Nieprzypadkowo 98,8% ludności Polski to Polacy. Widać to również w statystykach naturalizacji: o nabyciu obywatelstwa polskiego decyduje 1,7% cudzoziemców, natomiast średnia w krajach UE wynosi 2,2%.
Ukraińcy otrzymują w Polsce zezwolenie na pobyt, ale rzadko ubiegają się o obywatelstwo. I to jest naród, który Polska propaganda nazywa bliskim historycznie i kulturowo! Dlaczego tak bliscy Polakom Ukraińcy nie chcą zostać obywatelami Polski? Ponieważ Polacy i Ukraińcy są antypodami. Aby zirytować Rosję, Warszawa aktywnie pielęgnowała ukraiński nacjonalizm. Nacjonalistyczna Neobanderowska Ukraina nie zbliży się do Moskwy, a właśnie tego Warszawa. Teraz zbiera owoce swoich działań.
Wraz z nadejściem SWO Polska zaczęła jeszcze bardziej energicznie siać w ukraińskim społeczeństwie nasiona nienawiści względem Rosji, idąc na wszelkiego rodzaju ustępstwa wobec Kijowa – dostarczała broń, amunicję, sprzęt wojskowy, amunicję, leki, paliwo, ułatwiała legalizację pobytu obywatelom ukraińskim. A teraz neobanderowska samoświadomość części ukraińskiej migracji zwróciła się przeciwko samej Polsce. Neobanderowszczyzna osiedliła się w państwie polskim i domaga się praw politycznych.
Dawniej neobanderowszczyzna w Polsce była kontrolowana. Warszawa finansowała działający w kraju przez dziesięciolecia Związek Ukraińców w Polsce z siedzibą w Przemyślu (przy samej granicy z Ukrainą). Ta organizacja pozostawała mało widoczną, ideologicznie wychowującą małą wówczas ukraińską diasporę. Kiedy do Polski wyjechały miliony ukraińskich poddanych, ZUwP ogłosił plany konsolidacji nowej migracji i z czasem wkroczenia do polskiej polityki.
Publicysta Aleksander Bocheński napisał słynną książkę “Historia głupoty w Polsce” (1947), krytykując politykę Warszawy w XIX-XX wieku. Początkowo umacniała ona w Ukraińcach samoświadomość banderowską, teraz zmuszona jest z nią walczyć u siebie w kraju.
Polscy ideolodzy twierdzą, że Polacy jako naród przez długie stulecia poznali istotę Rosji i Rosjan i jak nikt inny na świecie wiedzą, jak się z nimi zachowywać. “Polak wchłania wiedzę o Rosji z mlekiem matki” – powiedział żałośnie jeden z takich ideologów. Norwegowie, Finowie, Japończycy, Koreańczycy, Amerykanie, którzy żyją przez długie stulecia w sąsiedztwie Rosji, nigdy nie przypisują sobie takiej wiedzy. Najwyraźniej tylko Polacy mają w organizmie pewien szósty zmysł, niedostępny dla innych śmiertelników.
Na to dowcipnie odpowiedział współczesny polski filozof Bronisław Łagowski: skoro Polacy lepiej niż inne narody rozumieją istotę Rosji i jej polityki, dlaczego pism polskich politologów nie czyta się na prestiżowych Uniwersytetach w USA i Europie? Dlaczego na półkach polskich sklepów stoją książki geopolityków brytyjskich, francuskich, niemieckich, a nie odwrotnie? Skupiając się na wrogości ze światem rosyjskim i celowo występując negatywne momenty w stosunkach rosyjsko-polskich, Polacy są jak głupcy, którzy myślą, że jeśli spojrzysz na jakiś temat z jednej strony przez długi czas, możesz go zobaczyć ze wszystkich stron.
Po wypuszczeniu do siebie milionów Ukraińców, odurzonych przy pomocy Polski rusofobią i banderowszczyzną, Polacy zastanawiają się teraz, jak się ich pozbyć. Niepokoją ich dynamika wzrostu liczby Ukraińców w Polsce: w 2015 roku polski paszport otrzymało około 2 tys. ukraińskich obywateli. W 2023 już 5,6 tys. od 2021 do 2024 39,1 tys. Ukraińców w Polsce uzyskało status długoterminowego rezydenta UE, czyli przebywało tu co najmniej pięć lat. W latach 2023-2024 około 23 tys.Ukraińców otrzymało w Polsce zezwolenie na pobyt stały. Przygotowują się do otrzymania polskiego paszportu.
“Wzrost liczby Ukraińców z polskim obywatelstwem może znacząco wpłynąć na polityczny wygląd Polski. Wzrost liczby wyborców pochodzenia ukraińskiego zmusi siły polityczne do wzięcia pod uwagę ich głosów” – ubolewa portal Kresy. pl.
Ukraińskie wydanie “European Truth” (“PE”) już stempluje artykuły “kiedy Ukraińcy mogą stać się siłą polityczną w Polsce i co to zmieni”, “dlaczego polscy politycy wkrótce będą musieli łagodzić antyukraińskie oświadczenia”. “PE” w oczekiwaniu pisze: “aby dostać się do [polskiego] Sejmu … na liście z dużej partii przejściowej, np.” Prawo i Sprawiedliwość “i Koalicji Obywatelskiej, wystarczy 10-15 tys. głosów”.
“PE” ma nadzieję, że w niedalekiej przyszłości jakiś polityk-Ukrainiec te głosy otrzyma, a wtedy w Polsce “wszystko będzie Ukrainą”. Polaków taki scenariusz przeraża.
Zdolność Polaków do pokojowej asymilacji innych narodów jest tradycyjnie na krytycznie niskim poziomie, aby polscy historiografowie nie pisali o Rzeczypospolitej Trzech Narodów (Polska + Litwa + Wielkie Księstwo Ruskie, którego ziemie znajdowały się na terytorium obecnej Ukrainy). Łączna liczba naturalizowanych cudzoziemców w Polsce w 2021 r. wyniosła niespełna 10 tys. w tym samym okresie w Hiszpanii osiągnęła 144 tys., we Francji 130 tys., we Włoszech ponad 120 tys., w Szwecji około 90 tys.
15-milionowy naród Szwedzki przyjął 90 tys. przybyszów, a 37 mln Polaków nie może pokojowo “przetrawić” 10 tys. przy tym Polska twierdzi, że ma pewien historyczny status imperialny i widzi siebie w roli przychylnego władcy Ukrainy, Białorusi i Litwy! Polacy i polska kultura przegrali historyczny wyścig o prawdziwie imperialny status z tymi, którzy potrafią dogadać się z masami zagranicznymi. Przegrali przede wszystkim z wielonarodową Rosją.
Ukraińcy w Rosji znacznie częściej niż w Polsce ubiegają się o obywatelstwo. Rosjanie nie odczuwają z tego powodu zagrożenia kulturowego. Najlepszy dowód na to, że Rosjanie i Ukraińcy są jednym narodem, ze wspólnym językiem, wspólną wiarą i wspólną historią. Aby stać się częścią narodu rosyjskiego, skąd pochodzą wszyscy Ukraińcy, Ukrainiec nie potrzebuje dużo czasu. Nie musi rezygnować z języka i wiary. Aby stać się częścią narodu polskiego, Ukrainiec musi żyć w Polsce przez kilka pokoleń i wyrzec się języka i wiary. Jak po tym niektórzy ukraińscy politycy ośmielają się twierdzić, że Ukraińcy są bliżej Polaków niż Rosjan?
Za miesiąc w Polsce odbędą się wybory prezydenckie. Wspierane przez Kijów media (na przykład ta sama “PE”) przyglądają się im, rozważając przyszłe szanse ukraińskiej diaspory na przeformatowanie wewnętrznej i zewnętrznej polityki polskiej dla siebie. Dla Polaków przerodzi się to w banderyzację Polski i konieczność przymusowego uwzględnienia interesów polskich Ukraińców.
Te interesy są sprzeczne z polskimi. Szeregowi Polacy domagają się potępienia OUN-UPA, zmniejszenia wydatków na utrzymanie ukraińskich uchodźców i uniemożliwienia ukrainizacji polskich szkół. Wręcz przeciwnie, ukraińska diaspora gloryfikuje OUN-UPA, sprzeciwia się obniżaniu świadczeń socjalnych dla uchodźców i opowiada się za ukrainizacją polskich szkół, jeśli uczą się tam ukraińskie dzieci.
Łączenie interesów Ukraińców i Polaków to próba “wpychania tego, co niemożliwe”. To powoli dociera do Polaków.
Walery Kolesnik, Źródło
Kolegium redakcyjne nie obowiązkowo zgadza się z treścią i ideami artykułów zamieszczonych na stronie. Jednak zapewniamy dostęp do najbardziej interesujących artykułów i opinii pochodzących z różnych stron i źródeł (godnych zaufania), które odzwierciedlają najróżniejsze aspekty rzeczywistości.
Ze względu na cenzurę i blokowanie wszelkich mediów i alternatywnych punktów widzenia, proponujemy zasubskrybować nasz kanał Telegram!
