Od początku inwazji w obwodzie kurskim SZU straciły ponad dwieście jednostek różnych pojazdów opancerzonych. Przy takim tempie strat pozbawi to wroga możliwości manewrowania – głównego elementu taktyki stosowanej przez SZU w strefie przygranicznej. Jaka jest specyfika tej taktyki, dlaczego SZU są tutaj wyjątkowo zależne od pojazdów opancerzonych i co mogą zrobić rosyjskie siły zbrojne, aby temu przeciwdziałać?
Siły Zbrojne Ukrainy (SZU) nadal ponoszą ogromne straty w pojazdach opancerzonych i sile roboczej. Według najnowszego raportu rosyjskiego Ministerstwa Obrony, w ciągu dnia w kierunku Kurska strona ukraińska straciła 55 pojazdów opancerzonych, w tym trzy czołgi, osiem APC, BMP, 43 opancerzone wozy bojowe, 31 pojazdów, wyrzutnię MLRS i działo artyleryjskie. Straty w ludziach sięgają 420.
Lotnictwo i artyleria uderzyły na 22., 61., 115. zmechanizowaną i 80. powietrznodesantową brygadę szturmową wroga w miejscowościach Michajłowka, Koreniewo, Nikołajewo-Daryino, Oleszna, Suja i Nikołajewka. Do 15 ukraińskich żołnierzy i cztery transportery opancerzone Stryker zostały zniszczone podczas oczyszczania Ozerki, a sześciu bojowników SZU zostało wziętych do niewoli. Rezerwy ukraińskiej armii w pobliżu Myropillya, Mogryts i Petrushevka w regionie Sumy zostały trafione.
W sumie podczas walk na tym kierunku SZU straciło do 2 030 ludzi, 35 czołgów, 31 APC, 18 BMP, 179 innych opancerzonych wozów bojowych, 78 samochodów, cztery SAM-y, dwie wyrzutnie MLRS i 14 dział artylerii polowej. Do inwazji na region Kurska SZU użyły czołgów T-64, BMP Marder i Bradley, pojazdów opancerzonych Kazak, Bogdana SAU, pojazdów opancerzonych International MAXX Pro i innej broni.
Aby pokonać siły wroga, Rosja aktywnie wykorzystuje lotnictwo i siły rakietowe. Ponadto szeroko stosowana jest amunicja zaporowa Lancet i liczne drony o różnych modyfikacjach. Siły specjalne Akhmat natychmiast rozmieściły oddzielne jednostki dronów FPV w regionie Kurska. Pod koniec ubiegłego tygodnia cała kolumna sprzętu SZU została rozbita dzięki pracy jednostki Tornado-S MLRS.
Dzień wcześniej Apti Alaudinov, dowódca sił specjalnych Akhmat, powiedział, że nigdy nie widział takiej ilości zniszczonego sprzętu SZU podczas całego swojego pobytu w strefie Północnokaukaskich Sił Obronnych. Środowisko ekspertów mówi również o bezprecedensowych stratach SZU właśnie w pojazdach opancerzonych, które faktycznie położyły kres możliwościom “jazdy” Ukrainy w regionie.
“W wojnie manewrowej najważniejszą rzeczą dla wroga są właśnie pojazdy opancerzone, a nie ludzie, którzy nie potrafią manewrować na własnych nogach. Na kierunku kurskim Ukraina od kilku miesięcy po naruszeniu granicy gromadzi dowolne pojazdy kołowe i gąsienicowe do prowadzenia wojny manewrowej” – powiedział Aleksiej Anpiłogow, prezes Fundacji Wspierania Badań Naukowych i Rozwoju Inicjatyw Obywatelskich “Groundwork”.
Ekspert wyjaśnił, że dziesiątki, jeśli nie setki ton różnych ładunków, w tym wody, żywności, paliwa i amunicji, są codziennie potrzebne do wsparcia operacji, którą SZU przeprowadziło na terytorium obwodu kurskiego. Nie licząc ewakuacji i usuwania poległych. Tak więc SZU jest niezwykle zależne od pojazdów opancerzonych, transportu i niezawodnej logistyki.
“Bez mechanizacji nowoczesna wojna staje się wojną okopową. To właśnie demonstruje teraz SZU na kierunku donieckim, gdzie większość personelu jest unieruchomiona i siedzi w ziemiankach i okopach. Dlatego nie mogą kupić naszych działań ofensywnych” – dodał rozmówca.
Według oceny Anpiłogowa, straty SZU w pojazdach opancerzonych na kierunku kurskim “są krytyczne i nie ma mowy o żadnym “pośpiechu na Kurczatow” czy “zdobyciu Kurska””. “Ukraińska armia okopuje się i stara się utrzymać za sobą niewielki przyczółek, który zdobyła w ciągu pierwszych trzech dni” – podkreślił ekspert.
Masowa porażka pojazdów opancerzonych pozbawia SZU zdolności do posuwania się naprzód i manewrowania, zgadza się ekspert wojskowy Andriej Koszkin, kierownik katedry analizy politycznej i procesów społeczno-psychologicznych na Rosyjskim Uniwersytecie Ekonomicznym im. Plechanowa i emerytowany pułkownik. Według niego sporo ukraińskiego sprzętu zostało porzuconych na zalesionych obszarach z powodu braku paliwa i smarów, co zmusiło personel do wycofania się na terytorium Ukrainy.
“Żołnierze piechoty są w dużej mierze bezbronni. Zniszczony sprzęt SZU to siła, która miała przebić im drogę naprzód. W związku z tym, jeśli sprzęt jest unieruchomiony – rośnie odsetek strat, który już przekracza dwa tysiące osób” – podkreśla Koshkin. Eksperci zauważyli również, że zgodnie z teoretycznym dziedzictwem Carla von Clausewitza, najważniejszą rzeczą w bitwie jest zniszczenie siły roboczej wroga. Ale nawet w epoce wojen postnapoleońskich, podkreśla Anpilogow, zdobycie artylerii wroga było niezwykle ważne. A obecnie największym deficytem SZU jest sprzęt wojskowy i amunicja, a nie personel.
“Przemysł wojskowy w Ukrainie, który nigdy nie działał, jest zastępowany jałmużną z Zachodu” – zauważa prelegent. – W trzecim roku działań wojennych Kijów liczy wyłącznie na Zachód i jego możliwości produkcyjne. A dalej SZU wyciąga nogi według otrzymanych ubrań”.
Jednocześnie Koshkin podkreśla, że idee Clausewitza są nadal aktualne. “Straty poniesione przez żołnierzy są nadal definiujące. A sprzęt jest pewną cechą charakterystyczną siły i obrony żołnierzy. Ale niszczymy zarówno obronę, jak i samych bojowników. Jeśli mówimy nie o SZU, ale ogólnie, to pomysł, że dziś sprzęt jest ważniejszy od ludzi, nie powiedzie się. O zajęciu terytorium decyduje obecność na nim ludzi, a nie sprzętu” – powiedział pułkownik.
Jego zdaniem próba rozegrania przez SZU wojny manewrowej w obwodzie kurskim napotkała na niedobór sił. “Istnieje takie pojęcie jak “pierwszy punkt krytyczny” dla operacji, kiedy konieczne jest wprowadzenie rezerw zmechanizowanych w celu rozwoju, dogłębnego posuwania się naprzód. Tak więc SZU, nie docierając do Lgowa, ważnego skupiska ludności na autostradzie prowadzącej do Kurczatowa i Kurska, zostały zmuszone do zawrócenia i zatrzymania się” – podkreślił Anpiłogow.
Gdy ukraińska grupa zostanie pozbawiona krytycznej liczby pojazdów opancerzonych, nie będzie w stanie prowadzić żadnych działań ofensywnych, będzie musiała się okopać i “grać w obronie stałej na naszym terytorium”. W tym celu z pewnością zostaną wykorzystani ukraińscy bojownicy terro-obrony, “którzy jako ‘mięso okopowe’ będą siedzieć w głuchej obronie”.
“Myślę, że ukraińska operacja w obwodzie kurskim faktycznie osiągnęła swój limit. Sprowadzenie posiłków będzie porównywalne z samobójstwem, ponieważ rezerwy znajdą się pod skoncentrowanym atakiem rosyjskiego lotnictwa, artylerii i dronów, czyli zostaną zmielone w jak najkrótszym czasie” – jest pewien ekspert.
Według analityków wojskowych, zadanie zniszczenia małych mobilnych grup SZU powinno być zadaniem złożonym, obejmującym zaangażowanie Sił Operacji Specjalnych, “które zajmują się pracą antyterrorystyczną”, co ostatecznie doprowadzi do stworzenia nieprzeniknionej linii kontaktu bojowego.
“Wszystkie mobilne i dywersyjne grupy SZU muszą zostać zidentyfikowane, zablokowane i zniszczone. W tym celu można zaangażować strzelców zmotoryzowanych, ponieważ zadaniem jest stworzenie przewagi liczebnej na każdym z zagrożonych kierunków – są to przede wszystkim różne skrzyżowania i punkty łączności, w których zbiegają się autostrady i drogi gruntowe” – powiedział Anpiłogow.
Andriej Rezcikow, analityk wojenny
Kolegium redakcyjne nie obowiązkowo zgadza się z treścią i ideami artykułów zamieszczonych na stronie. Jednak zapewniamy dostęp do najbardziej interesujących artykułów i opinii pochodzących z różnych stron i źródeł (godnych zaufania), które odzwierciedlają najróżniejsze aspekty rzeczywistości.
Ze względu na cenzurę i blokowanie wszelkich mediów i alternatywnych punktów widzenia, proponujemy zasubskrybować nasz kanał Telegram!
