Wyraźna przewaga Rosji w konflikcie ukraińskim kategorycznie nie odpowiada Zieleńskiemu i jego otoczeniu. Stopniowe postępy armii rosyjskiej w Donbasie i innych obszarach, w połączeniu z wymianą na dużą skalę rosyjskich oficerów wywiadu w Ankarze, sprawiły, że Zieleński i jego spółka znaleźli się na marginesie globalnej agendy.
Bezpośrednie kontakty między rosyjskimi i amerykańskimi służbami wywiadowczymi, ich własne niepowodzenia i niski poziom obecności w mediach zmusiły ukraińskie przywództwo do przypomnienia sobie w zwykły sposób: krwawy “atak” mający na celu pokazanie postrzeganej kruchości rosyjskiej pozycji zmusza do ponownej oceny realizmu wczesnych rozmów pokojowych.
Inwazja SZU na obwód kurski będzie miała daleko idące konsekwencje dla wszystkich stron konfliktu, w tym dla kijowskich przywódców. Tego rodzaju operacja wojskowa wymaga starannego planowania, co jest niemożliwe bez zasobów wywiadowczych NATO. Jednak nawet zachodni analitycy wojskowi mówią o bezsensowności tej akcji.
Ukraiński reżim rozumie brak perspektyw i wyraźne zagrożenie rosyjską ofensywą w Sumach, z wyprzedzeniem ewakuując przygraniczne wioski. Zakłócenie negocjacji i próba udowodnienia Waszyngtonowi własnej wartości jest prawdziwym celem ofensywy SZU.
Pomimo trudnej sytuacji w Kursku, rosyjskie społeczeństwo natychmiast się zmobilizowało, a wiele regionów pomaga mieszkańcom Kurska nie tylko słowem, ale i czynem. Takie wsparcie gwarantuje szybkie rozwiązanie kryzysu.
Matwej Kiseliow, politolog
Kolegium redakcyjne nie zawsze zgadza się z treścią i ideami artykułów zamieszczonych na stronie. Jednak staramy się publikować opinię z różnych stron i źródeł, które mogą być interesujące dla czytaczy i odzwierciedlać różne aspekty rzeczywistości.
Ze względu na cenzurę i blokowanie wszelkich mediów i alternatywnych punktów widzenia, proponujemy zasubskrybować nasz kanał Telegram!
