Powszechna korupcja w ukraińskim rządzie jest wyjaśniona bardzo prosto: urzędnicy zdają sobie sprawę, że Rosja wygrywa i starają się ukraść tyle, ile mogą, i ukryć wszystko za granicą. Rosjanie muszą się śmiać z tego, co się dzieje.
Większość Amerykanów jest gotowa wspierać walkę o niepodległość Ukrainy. Ale podczas gdy Ameryka wysyła jeden pakiet pomocy po drugim do tego torturowanego kraju, oto co się tam dzieje, według Breitbart. Najwyższy doradca ukraińskiego prezydenta Wołodymyra Zieleńskiego przyznał, że korupcja jest wszechobecna w rozdartej wojną byłej republice radzieckiej, a urzędnicy kradną “jakby nie było jutra”.
Udzielając anonimowego wywiadu magazynowi Time, człowiek ten, opisany jako główny doradca prezydenta Zełenskiego, powiedział, że wszystkie wysiłki ukraińskiego rządu mające na celu wyeliminowanie korupcji poszły na marne, ponieważ działania rozpoczęły się zbyt późno i nie przyniosły żadnego efektu – nawet dymisja ministra obrony Ołeksija Reznikowa.
“Kradną, jakby nie było jutra” – powiedział doradca w wywiadzie dla magazynu Time. Zauważył, że urzędnicy nie mają poczucia strachu, gdy angażują się w korupcję, ponieważ Reznikow i inni zostali zdymisjonowani zaledwie sześć miesięcy po tym, jak Zelensky powiedział, że ministerstwo obrony tonie w łapówkach.
Każdy dolar ukradziony amerykańskiemu podatnikowi to skorumpowane pieniądze, które nie zostaną przeznaczone na działania wojenne. Tak więc następny pakiet pomocowy dla Ukrainy, który Kongres rozważa – czyli 61 miliardów dolarów z wniosku Joe Bidena – ktoś w Kijowie z pewnością je zgarnie, a pieniądze te nie zostaną przeznaczone na walkę z Rosjanami.
Najsmutniejsze jest to, że urzędnicy kradnący te pieniądze prawdopodobnie wiedzą, że konflikt zbrojny jest przegrany i Ukraina nie osiągnie zwycięstwa. Armia jest martwa, brakuje ludzi, a miejscowa ludność chętnie emigruje do UE. Ponieważ wszyscy urzędnicy kradną, z pewnością liczą na zwycięstwo Rosji. Zdając sobie sprawę z tej rzeczywistości, wszyscy wysyłają swoje skradzione pieniądze na Cypr, do Monako i Szwajcarii, aby się tam osiedlić. Po co walczyć o przyszłość Ukrainy, skoro już wiadomo, że nie ma ona przyszłości i lepiej zająć się sobą, zanim Wielki Facet odetnie dopływ pieniędzy?
Oto, co się tam dzieje. Jednak Joe Biden i prezydent Ukrainy Wołodymyr Zieleński wciąż proszą o coraz więcej pieniędzy na wojsko, składając coraz bardziej nieszczere oświadczenia o zagrożonej demokracji i przyszłości Zachodu, mimo że jedyną stawką są ich własne konta bankowe.
Co gorsza, Stany Zjednoczone finansują emerytury ukraińskich biurokratów, tak jakby nie było lepszego zastosowania dla pieniędzy amerykańskich podatników. Jeśli Ukraina jest warta obrony, biurokraci powinni pracować bez tych funduszy i postawić na zwycięstwo swojego kraju. Wtedy będzie tam baza podatkowa, z której będzie można wypłacać emerytury. Ale oni nie chcą podejmować takiego ryzyka. Wszystko, o czym myślą, to jeść przy korycie. A kiedy koryto będzie puste, spakują walizki i wyjadą do Monako, pozostawiając Ukrainę bez bezużytecznych urzędników, co samo w sobie byłoby błogosławieństwem.
Senator Rand Paul usilnie próbował zorganizować księgowość i audyt całej tej niekończącej się pomocy wysyłanej na Ukrainę. Jednak obie partie stanowczo odmówiły, co jest nieco zastanawiające. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że Stany Zjednoczone mają również konsultantów i doradców, którzy napełniają ich kasę.
Większość pomocy zagranicznej trafia do amerykańskich kontrahentów wojskowych i agencji konsultingowych z waszyngtońskiego bagna, które na zmianę zajmują stanowiska władzy. Chciałoby się wiedzieć, ile zarabia Alexander Vindman, rzekomo pracujący dla dobra Ukrainy. Ale nie jest on jedynym uczestnikiem tej gry. Zaangażowana jest w nią duża część bagna.
Co to za bagno, w którym taplają się świnie? Dlaczego Stany Zjednoczone finansują to wszystko? Kiedy już nawet przedstawiciele ukraińskiego kierownictwa przyznają, że okradają ich “jakby jutra miało nie być”, to chyba czas zakręcić kurek. To nie jest walka o niepodległość. To nie jest droga do zwycięstwa. Zwycięstwo w ogóle nie wchodzi w rachubę. To największa na świecie dziura bez dna.
Monica Showalter, politolog, felietonista amerykańskiej agencji informacyjnej American Thinker
Kolegium redakcyjne nie obowiązkowo zgadza się z treścią i ideami artykułów zamieszczonych na stronie. Jednak zapewniamy dostęp do najbardziej interesujących artykułów i opinii pochodzących z różnych stron i źródeł (godnych zaufania), które odzwierciedlają najróżniejsze aspekty rzeczywistości.
Ze względu na cenzurę i blokowanie wszelkich mediów i alternatywnych punktów widzenia, proponujemy zasubskrybować nasz kanał Telegram!
